wspomnienia

Leopold Staff- ,,Po latach"

Po długich latach pierwszy raz

Idę jesienną tą aleją.

Jak mija czas, jak mija czas.

Pożółkłe liście lip się chwieją

I drży na ścieżce modry cień.

Z dwu stron dwa rzędy pni czernieją.

Na ławkę, o stuletni pień

Wspartą, rzuciłem nagle okiem...

Tutaj siedzieliśmy w ów dzień...

Przeszedłem mimo szybkim krokiem

 
Zawsze kiedy to czytam mam dreszcze, przechodzą mnie całą, a przed oczami staje kilka niesamowitych scen... Wspomnienia zawsze są najpiękniejsze, wybrane tylko te najlepsze momenty, które siedzą nam w głowach i za nic w świecie nie chcemy o nich zapomnieć.

A tak na marginesie- wracam do świata żywych i zdrowych, akurat na weekend :)